با سلام و عرض ادب
این متن شاید درد دل خیلیا باشه اما از اونجا که صدات در بیاد دیگه ادم بده داستان میشى ،منم ترجیح دادم اینطور بشه اشک تمساح و شکار مار روش کارى که دستندرکاران ما تو این فدراسیونهاى ورزشى و غیره پیش گرفتن ،بعد از سالهاى طولانى که موفق به دریافت مقام توى ورزش میشید تازه اتفاقات شروع میشه ،تا گرفتارى و محتاج کمک فدراسیون ،انقدر میزنن زیر پات تا بخورى زمین و و بعدش میان سر جسدت و اشک تمساحشونو نصار روحت میکنن،شاهدیم که چند وقتیه مد تیم جمع کنیو من میبرم و تو میبرى و با هزار منت سر بچه هاى مردم و گرفتن یه مبلغ بالا خودشونو توجیح مالى میکنن ،
هیچ جاى دنیا یک همچین طنزیو نمیبینید ،الان من دو ماهه که منتظر یه دعوتنامه از فدراسیونم و از کشور دیگه اى با هزینه شخصى و ویزاى شخصى و بنام ایران به عشق پرچم خودم و دیروز که دیگه چیزى به مسابقه نمونده تازه به من میگن فرقى نداره از کجا و به چه صورت میاى که پرچم بالا ببرى شما دوازده میلیون بزن به حساب تا اسم تو هم رد کنیم ،اخه مردم کو غیرتتون ،منو تو زیر این پرچم رشد کردیم و نون خوردیم ،خدارو خوش نمیاد ،این بچه هاى زحمت کش دست از زندگیشون به عشق ورزششون میکشن که تو بیایى اخر جیبشونم خالى کنى،وقتى در راس قدرت تصمیم گیرى این رشته کسى میاد که همین چند سال قبل بارها باعث فروپاشیه تیم ملى ایران و در اوردن اشک بچه هاى تیم ملى بود به کمک قدرت کشور عرب دیگه چه انتظارى میشه داشت ،من شرمم میاد از اینکه میبینم بعد از فوت بیتو میان و متناى غم انگیزم مینویسن و خودشونم دوست چند ساله خطاب میکنن ،جمع کن اقااااا
ما که دیگه بودیم دیدیم به خون اون مرحوم تشنه بودید حالا سیاست تمساحه؟منم الان موقعیت گرفتن مبلغ زیادو به اسم پرچم غیر میتونم شرکت کنم و پیشنهاد دارم اما فرق من با شما تو ذات مردونگیمونه ،من از خطه رى هستم ،از جدمم واسه اونجاست و اینو یاد گرفتم واسه به جایى رسیدن مرد باشم نه مثل یه سرى با صدو سى کیلو وزن سر رو شونه استاد الکى بذارم وسلفى بگیرم و بگم هر چى دارم از این استاده ،سر خم کردنو پاچه خوارى تو ما نیست این باعث شده دو ساله تو رژیم هر مسابقه اى رو جلومو میبندن ،ولى یک چیز میخام به عنوان گوشزد بگم ،اقایون عزیز اونجایى که نشستید یکم جاش واستون گشاده یا رشد کنید یا جاى ادماى کوچک نیست و باى ،ما ورزش میکنیم نه دزدیم نه مفت خور نه قاچاق فروش این حق ما نیست منم واسه زنده کردن حقم تو راهم ،اگرم روزى فکر کنید که ما زمین میخوریم ،همونطور که تا الان دیدید ،زمین زدیم زمین نخوردیم اینم اسمش ایمانه ،،عزت زیاد
منبع
